Prije 29 godina u Sarajevu je poginuo Jan Doršner koji je tada imao 23 godine. Bio je 2. decembar 1992. godine kada je život dao za odbranu rodnog grada u Azićima. Upamćen je kao istinski heroj rata koji je odmah stao u odbranu glavnog grada BiH, a njegova smrt pogodila je u izvorište boli sve one koji su ga poznavali.
Piše:Edin Isanović
Sarajevo je tu noć plakalo, ponizno je tugovalo za svojim junakom
Bio je vrhunski sportista, osvojio je blizu 50 medalja i pehara. Bio je član reprezentacije RBiH u alpskom skijanju, ronilac, jedriličar i teniser. Tog ranog decembarskog jutra popio je posljednju kafu s majkom u sarajevskom naselju na Koševskom Brdu i mahnuo joj rukom bez okretanja – u znak pozdrava.
Krvario je Otes, povlačili su se i borci i civili, a mnogo probranih boraca je tog decembra 1992. dalo svoje živote. Otišao je Jan na nemoguć zadatak – da sa svojom jedinicom DIV – diverzantsko izviđačkim vodom, nedovoljno i neadekvatno naoružanim, pokuša zaustaviti 19 teških tenkova u Azićima blizu Stupa.
Jan Doršner bio je poznati sarajevski mladić. Tu noć kada se saznalo da je stradao na gotovo svim gradskim radiostanicama emitovana je emisija pod nazivom “Poginuo je vojnik Jan”. Sarajevo je tu noć plakalo, ponizno je tugovalo za svojim junakom.
Dvorana u Drugoj gimnaziji koju je pohađao nosi naziv njegovog imena
Maturantice Druge gimnazije 1989. su Jana Doršnera proglasile momkom godine. Također, postizao je od malih nogu zapažene sportske rezultate. Osvajao je titule prvaka BiH u alpskom skijanju, proglašavan najperspektivnijim mladim alpincem 1982. u SSBiH. Bio je član Skijaškog kluba Željezničar. Osim toga, bio je pasionirani čitalac beletristike, pročitao je stotine knjiga. Plivanjem perajama i jedrenjem regatnom jedrilicom od 27 stopa išao je do Italije i po otocima srednjeg Jadrana. Neki ga pamte kao primjerenog studenta Mašinskog fakulteta. Ostao je za njim indeks sa 15 položenih ispita. Posthumno mu je fakultet 1998. dodijelio diplomu.
Nakon pogibije počeo se održavati i Memorijalni teniski turnir “Jan Doršner”, a jedna ulica u sarajevskom naselju Otes nosi njegovo ime, dok dvorana u Drugoj gimnaziji koju je pohađao nosi naziv njegovog imena. Ukopan je u porodičnu grobnicu na groblju Sv. Josipa na Koševu.
Sve ono što se o Janu kao čovjeku može reći stat će samo u jednu riječ – ljudina. Mlađim generacijama bio je inspiracija, uzor…
